มฤตยู : [มะรึดตะยู] น. ความตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๗ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๒,๘๗๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕๐,๘๐๐ กิโลเมตร, ดาวยูเรนัส ก็เรียก. (ส. มฺฤตฺยู; ป. มจฺจุ).

มฤตยูราช : น. ยมราช, พญายม. (ส. มฺฤตฺยุราช; ป. มจฺจุราช).

[มะ-รึ-ทิง] (สก. มฺฤทงฺค; มค. มุทิงฺค) น. ตะโพน, กลองชนิดหนึ่ง, กลองแขกใช้เดินตี.

มฤทิงค์ : [มะรึ-] น. ตะโพน, กลองสองหน้าชนิดหนึ่ง. (ส. มฺฤทงฺค; ป. มุทิงฺค).

[มะ-รึ-ทุ] (สก. มฺฤทุ; มค. มุทุ) ว. นุ่ม, อ่อน, อ่อนโยน, สุภาพ; ช้า (ท่าทาง).

มฤทุ : [มะรึ-] ว. นุ่ม, อ่อน, อ่อนโยน, สุภาพ; แช่มช้า. (ส. มฺฤทุ; ป. มุทุ).

[มะ-รึ-ทุ-กะ] (สก. มฺฤทุก; มค. มุทุก) ว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ซึ่งดัดง่าย, มีใจอ่อนโยน.

มฤทุกะ : ว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, มีใจอ่อนโยน. (ส. มฺฤทุก; ป. มุทุก).

น. ความนุ่มนวล.

ว. ผู้มีใจอ่อน.