พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย , ไทย-ไทย :
ม หมายถึง/ความหมาย
มฤคศิรมาส : น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยฤกษ์มฤคศิระ คือ เดือนอ้าย ตกในราวเดือนธันวาคม.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
มฤคศิระ, มฤคเศียร, มิคสิระ : [มะรึกคะสิระ, มะรึกคะเสียน, มิคะสิระ, มิกคะสิระ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๕ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปหัวเต่า, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. (ส. มฺฤคศิรสฺ; ป. มิคสิร).ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. (ส. มฺฤคศิรสฺ; ป. มิคสิร).
มิคสิระ ๒, มฤคศิระ, มฤคเศียร : [-, มะรึกคะสิระ, มะรึกคะเสียน] น. ดาวฤกษ์ที่ ๕ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปหัวเต่า, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. (ป. มิคสิร; ส. มฺฤคศิรสฺ).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
มฤคศิรัส : น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฤคศิระ มี ๓ ดวง, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคเศียร ดาวมิคสิระ หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. ลายเหมือนกวาง คือ พระจันทร์.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
น. ผู้กัดกินสัตว์ คือ เสือ.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
น. พญาเนื้อ, สิงโต (เหมือน มฤเคนทร์).
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
มฤคินทร์, มฤเคนทร์ : ดู มฤค, มฤค-.
มฤคินทร์, มฤเคนทร์ : [มะรึคิน, -เคน] น. ราชสีห์. (ส. มฺฤค + อินฺทฺร).;
ราชบัณฑิตยสถาน
|
[มะ-ริด-ฉา] (มค. มิจฺฉา; สก. มิถฺยา) ว. ผิด.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
มฤจฉา : [มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. การเลี้ยงชีวิตผิดทาง.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
© 2002-2024 by ONLINE-ENGLISH-THAI-DICTIONARY. All rights reserved.
About.