[มะ-รึ-ทิง] (สก. มฺฤทงฺค; มค. มุทิงฺค) น. ตะโพน, กลองชนิดหนึ่ง, กลองแขกใช้เดินตี.

มฤทิงค์ : [มะรึ-] น. ตะโพน, กลองสองหน้าชนิดหนึ่ง. (ส. มฺฤทงฺค; ป. มุทิงฺค).