[มะ-รึด-ตะ-ยู] (สก. มฺฤตฺยู; มค. มจฺจุ) น. ความตาย; พระเจ้าแห่งความตาย เป็นคนเดียวกับพระยม; ชื่อดาวนพเคราะห์ดวงหนึ่ง. มฤตยูยมขันธ์ น. ชื่อยามอัปมงคล กำหนดไว้ในตำราหมอดู.

มฤตยู : [มะรึดตะยู] น. ความตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๗ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๒,๘๗๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕๐,๘๐๐ กิโลเมตร, ดาวยูเรนัส ก็เรียก. (ส. มฺฤตฺยู; ป. มจฺจุ).