[ปะ-ติน-ยา] (มค. ปฏิญฺญา) น. การให้คำมั่นสัญญา โดยอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์และความสุจริตเป็น ที่ตั้ง, การตกลง.

ปฏิญญา : [ปะตินยา] น. การให้คํามั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันโดยถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง. (ป.).

[ปะ-ติน-ยา-ตะ-กะ-ระ-นะ] น. ชื่อวิธีตัดสินอธิกรณ์อย่างหนึ่ง คือ ฟังคำสารภาพของจำเลยแล้วตัดสินตามนั้นไม่ต้องสอบสวนพยาน เพราะผู้ผิดสารภาพแล้ว.

น. การให้คำมั่นสัญญายอมรับสิทธิอันชอบธรรมของมนุษย์.

ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน : น. การให้คํามั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันถึงสิทธิหรืออํานาจอันชอบธรรมของมนุษย์ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันทั่วไป.

(มค. ปฏิญฺญาณ) ก. ให้คำมั่นโดยสุจริตใจ.

ปฏิญาณ : [ปะติยาน] ก. ให้คํามั่นสัญญา โดยมากมักเป็นไปตามแบบพิธี.

(มค. ปฏิทิน; สก. ปฺรติทิน) ว. เฉพาะวัน, สำหรับวัน, ทุกวัน. น. แบบสำหรับดูวัน เดือน ปี.

ปฏิทิน : น. แบบสําหรับดูวัน เดือน ปี. (ป.; ส. ปฺรติทิน ว่า เฉพาะวัน, สําหรับวัน).

(มค. ปฏิปถ) ว. ทวนทาง, สวนทาง.