[ปะ-ติน-ยา] (มค. ปฏิญฺญา) น. การให้คำมั่นสัญญา โดยอ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์และความสุจริตเป็น ที่ตั้ง, การตกลง.

ปฏิญญา : [ปะตินยา] น. การให้คํามั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันโดยถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง. (ป.).