มนุษยสัมพันธ์ : [มะนุดสะยะ-, มะนุดสำพัน] น. ความสัมพันธ์ในทางสังคมระหว่างมนุษย์ ซึ่งจะก่อให้เกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน.

น. คนที่เดินทางไปกับยานอวกาศ.

มนุษย์อวกาศ : น. คนที่ฝึกจนมีความชํานาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.

น. ชื่อฤาษี ผู้แต่งกฎหมายธรรมศาสตร์เป็นคนแรก บางทีเรียก มนูสาราจารย์; ชื่อคัมภีร์กฎหมายว่า มนูธรรมศาสตร์ (เหมือน มนูสาร, มโนสาร).

มนุสาร, มนูสาร, มโนสาร : น. ชื่อคัมภีร์กฎหมายมนูธรรมศาสตร์ฉบับย่อ.

(สก. มนุ) น. ชื่อผู้สร้างมนุษยชาติและปกครองโลก มี ๑๔ องค์เรียงกันเป็นยุคๆ ไป, ยุคหนึ่งเรียกว่า มนวันดร [มะ-นะ-วัน-ดอน] นานกว่า ๔,๐๐๐,๐๐๐ ปี องค์แรก คือ พระสวายมภูวะ หรือพระพรหม พระมนูองค์นี้ถือกันว่าเป็นผู้ทรงออกกฎหมายหรือธรรมศาสตร์ซึ่งยังมีอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้ เรียกว่า มนุสัมหิตา หรือมนุสมฺฤติ, เพราะฉะนั้น คำ มนู เราหมายถึงกฎหมายก็ได้ เช่น มนูกิจ.

มนู : น. ชื่อพระผู้สร้างมนุษยชาติและปกครองโลก มี ๑๔ องค์ เรียงกันเป็นยุค ๆ ไป, ยุคหนึ่งเรียกว่า มนวันดร นานกว่า ๔,๐๐๐,๐๐๐ ปี องค์แรก คือ พระสวายมภูวะ พระมนูองค์นี้ถือกันว่าเป็นผู้ทรงออกกฎหมายหรือธรรมศาสตร์ซึ่งยังมีอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้เรียกว่า มนุสัมหิตา หรือ มนุสมฺฤติ, เพราะฉะนั้น คํา มนู จึงหมายถึงกฎหมายก็ได้ เช่น มนูกิจ. (ส. มนุ).

น. ชื่อฤาษี ผู้แต่งกฎหมายธรรมศาสตร์เป็นคนแรก บางทีเรียก มนูสาราจารย์; ชื่อคัมภีร์กฎหมายว่า มนูธรรมศาสตร์ (เหมือน มนุสาร, มโนสาร).

มนุสาร, มนูสาร, มโนสาร : น. ชื่อคัมภีร์กฎหมายมนูธรรมศาสตร์ฉบับย่อ.

(มค. มมงฺการ) น. ความสำคัญว่าเป็นของเรา, ความถือว่าเป็นของเรา, ความยึดถือของจิต, อาการอย่างหนึ่งที่ทำให้เกิดแตกร้าวในหมู่คณะมีอหังการ คือ ถือตัวเอง หยิ่งยโส และมมังการ ถือว่าเป็นของเรา เช่น ถือก๊กถือพวก.