พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย , ไทย-ไทย :
ป หมายถึง/ความหมาย
น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, พระปรมาภิไธย พระมหากษัตริย์ที่ทรงครองราชสมบัติสืบสันตติวงศ์อันดับที่เป็นเลขคู่จะมีพระปรมาภิไธย ปรเมนทร์ เช่น พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล, อันดับที่เป็นเลขคี่ จะมีพระปรมาภิไธย ปรมินทร์ เช่น พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (เหมือน ปรมินทร์).
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ปรมินทร์, ปรเมนทร์ : ดู ปรม-.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง คือ พระอิศวร.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ปรเมศวร์ : ดู ปรม-.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ปรเมษฐ์ : ดู ปรม-.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
[ปะ-ระ-เม-หะ] น. ชื่อคัมภีร์หมอว่าด้วยโรค เกิดแต่น้ำเยี่ยว.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ปรเมหะ : [ปะระ-] น. ชื่อคัมภีร์หมอว่าด้วยโรคเกิดแต่นํ้าเบา (น้ำปัสสาวะ).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. โลกอื่น, โลกของคนตาย.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
น. ซุ้มเล็กๆ ที่พระสงฆ์อาศัยในเวลาอยู่ปริวาส, เรียกผู้นั่งภาวนาในพิธีปลุกเสกว่า คณะปรก. ก. ปก, ปิด, คลุม, เช่น พระนาคปรก.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
© 2002-2024 by ONLINE-ENGLISH-THAI-DICTIONARY. All rights reserved.
About.