[ปะ-นาม] (มค. ปณาม; สก. ปฺรณาม) ก. ประณาม, น้อมไหว้; ติเตียน, ขับไล่.

ปณาม : [ปะนาม] ก. ประณาม. (ป.; ส. ปฺรณาม).

(มค. ปณิธาน; สก. ปฺรณิธาน) น. ประณิธาน, ความตั้งใจอันแน่วแน่, ความปรารถนา.

ปณิธาน : [ปะ-] น. ประณิธาน. (ป.; ส. ปฺรณิธาน).

(มค. ปณิธิ; สก. ปฺรณิธิ) น. การตั้งความปรารถนาลงไว้.

ปณิธิ : [ปะ-] น. ประณิธิ. (ป.; ส. ปฺรณิธิ).

(มค. ปณีต; สก. ปฺรณีต) ว. ประณีต, ดียิ่ง.

ปณีต : [ปะ-] ว. ประณีต. (ป.; ส. ปฺรณีต).

ว. โกหก, พูดเท็จ (เหมือน ปดโป้).

ปด, ปดโป้ : ก. โกหก, พูดเท็จ, จงใจกล่าวคําที่ไม่จริง.