น. กลอนที่มีลักษณะสัมผัสเหมือนกลอน ๘ แต่ว่าวรรคหนึ่งมี ๖ คำ (พยางค์).

น. ชื่อมาตราเงินโบราณ ๒ กล่อม เป็น ๑ กล่ำ. (ดูเรื่องมาตราต่างๆ). ก. ร้อง, ขับ; ถนอม; เล้าโลม; ทำให้กลม เช่น กล่อมเสา ; ร้องเพื่อเล้าโลมหรือโน้มน้าวใจให้คล้อยตาม เช่น กล่อมอารมณ์, พูดโน้มน้าวใจให้เห็นคล้อยตาม เช่น กล่อมฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยให้คล้อยตามเป็นผลสำเร็จ ได้, ทำให้ใจอ่อนเห็นคล้อยตาม เช่น ผู้ใต้บังคับบัญชากล่อมผู้บังคับบัญชาให้คล้อยตามได้.

กล่อม ๑ : [กฺล่อม] น. ชื่อมาตราเงินโบราณ ๒ กล่อม เป็น ๑ กล่ำ. กล่อม ๒ : [กฺล่อม] ก. ถากแต่งให้กลมงาม เช่น กล่อมเสา กล่อมไม้; โดยปริยายหมายความว่า เหมาะเจาะ เช่น น้ำหอมกล่อมกลิ่นดอกไม้กลั่น. (ขุนช้างขุนแผน). กล่อม ๓ : [กฺล่อม] น. ชื่อเพลงเครื่องปี่พาทย์ ทําตอนพระเข้าหานาง ซึ่งเรียกว่า โลม หรือตอนขับบําเรอ เรียกว่า กล่อมมโหรี อันใช้เป็นเครื่องสายประสมในภายหลัง และมีชื่อเป็นชนิดต่าง ๆ คือ กล่อมช้าง กล่อมพระยา กล่อมนารี และกล่อมในพิธีพราหมณ์ เรียกว่า ช้าหงส์ หรือ ช้าเจ้าหงส์, ชาวบ้านมักเรียกว่า กล่อมหงส์. ก. ร้องเป็นทํานองเพื่อเล้าโลมใจหรือให้เพลิน, โดยปริยายหมายความว่า พูดให้น้อมใจตาม หรือ ทําให้เพลิดเพลิน เช่น กล่อมใจ กล่อมอารมณ์.

กล่อมเกลา : [-เกฺลา] ก. ทําให้เรียบร้อย, ทําให้ดี, โดยปริยายหมายความว่า อบรมให้มีนิสัยไปในทางดี.

กล่อมเกลี้ยง : ก. อบรมเลี้ยงดูให้มีนิสัยดี.

ก. พอทำได้นิดๆ หน่อยๆ, เคี้ยวไม่ถนัด. (ดู กะล่อมกะแล่ม).

กล้อมแกล้ม : [กฺล้อมแกฺล้ม] ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด; พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป; กะล่อมกะแล่ม ก็ว่า.

กล่อมท้อง : ก. ใช้ฝ่ามือคลึงบริเวณท้องเบา ๆ เพื่อให้คลอดง่าย.

กล่อมมดลูก : ก. เร่งให้มดลูกเข้าอู่เร็วขึ้นโดยการประคบบริเวณท้อง.

กล่อมหอ : ก. ขับร้องหรือเล่นดนตรีเพื่อให้ครึกครื้นในพิธีแต่งงานบ่าวสาวก่อนถึงฤกษ์ส่งตัวเจ้าสาว.