น. ชื่อมาตราเงินโบราณ ๒ กล่อม เป็น ๑ กล่ำ. (ดูเรื่องมาตราต่างๆ). ก. ร้อง, ขับ; ถนอม; เล้าโลม; ทำให้กลม เช่น กล่อมเสา ; ร้องเพื่อเล้าโลมหรือโน้มน้าวใจให้คล้อยตาม เช่น กล่อมอารมณ์, พูดโน้มน้าวใจให้เห็นคล้อยตาม เช่น กล่อมฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยให้คล้อยตามเป็นผลสำเร็จ ได้, ทำให้ใจอ่อนเห็นคล้อยตาม เช่น ผู้ใต้บังคับบัญชากล่อมผู้บังคับบัญชาให้คล้อยตามได้.

กล่อม ๑ : [กฺล่อม] น. ชื่อมาตราเงินโบราณ ๒ กล่อม เป็น ๑ กล่ำ. กล่อม ๒ : [กฺล่อม] ก. ถากแต่งให้กลมงาม เช่น กล่อมเสา กล่อมไม้; โดยปริยายหมายความว่า เหมาะเจาะ เช่น น้ำหอมกล่อมกลิ่นดอกไม้กลั่น. (ขุนช้างขุนแผน). กล่อม ๓ : [กฺล่อม] น. ชื่อเพลงเครื่องปี่พาทย์ ทําตอนพระเข้าหานาง ซึ่งเรียกว่า โลม หรือตอนขับบําเรอ เรียกว่า กล่อมมโหรี อันใช้เป็นเครื่องสายประสมในภายหลัง และมีชื่อเป็นชนิดต่าง ๆ คือ กล่อมช้าง กล่อมพระยา กล่อมนารี และกล่อมในพิธีพราหมณ์ เรียกว่า ช้าหงส์ หรือ ช้าเจ้าหงส์, ชาวบ้านมักเรียกว่า กล่อมหงส์. ก. ร้องเป็นทํานองเพื่อเล้าโลมใจหรือให้เพลิน, โดยปริยายหมายความว่า พูดให้น้อมใจตาม หรือ ทําให้เพลิดเพลิน เช่น กล่อมใจ กล่อมอารมณ์.