หาสยะ : [-สะยะ] น. ความสนุก, ความขบขัน. ว. พึงหัวเราะ, น่าหัวเราะ, ขบขัน; แยบคาย, ตลกคะนอง. (ส.).

หาสะ : น. การหัวเราะ, ความสนุกรื่นเริง. (ป., ส.).

ก. เยี่ยมเยียน.

หาสู่ : ก. เยี่ยมเยียน, มักใช้ควบกับคํา ไปมา เป็น ไปมาหาสู่.

น. ผู้หวังดี, ผู้หวังให้ผู้อี่นดี (เหมือน หิเตสี).

น. ผู้หวังดี, ผู้หวังให้ผู้อี่นดี (เหมือน หิเตสิน).

(มค. หึสา) น. หิงสา, ความเบียดเบียน, การทำร้าย, การคิดให้เขาทนทุกข์.

หิงสา : น. ความเบียดเบียน, การทําร้าย, การคิดให้เขาทนทุกข์, หึงสา ก็ว่า, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ พยาบาท เป็น หิงสาพยาบาท หรือ หึงสาพยาบาท. (ป., ส. หึสา).

หินโสโครก : น. แนวพืดหินหรือโขดหินใต้น้ำใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้ เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ.

หินดินสอพอง : น. ชอล์ก. (ดู ชอล์ก ๑).