อเสข, อเสขะ : [อะเสขะ] น. อเสกขะ.

น. ได้เป็นแล้ว, การยุติการถือโทษคือการที่ได้ทำผิดพลั้ง เรียกว่า ขออโหสิ.

อโหสิ : [อะ] ก. เลิกแล้วต่อกัน, ยกโทษให้.

น. กรรมได้มีแล้ว คือ กรรมที่เลิกแล้วต่อกัน, การไม่เอาบาปกรรมแก่กัน.

อโหสิกรรม : [อะ] น. กรรมที่เลิกให้ผล; การเลิกแล้วต่อกัน, การไม่เอาโทษแก่กัน. (ป. อโหสิกมฺม).

อกสั่นขวัญแขวน, อกสั่นขวัญหนี, อกสั่นขวัญหาย : ก. ตกใจสุดขีด, ตกใจกลัวอย่างยิ่ง.

อกสั่นขวัญแขวน, อกสั่นขวัญหนี, อกสั่นขวัญหาย : ก. ตกใจสุดขีด, ตกใจกลัวอย่างยิ่ง.

อกสั่นขวัญแขวน, อกสั่นขวัญหนี, อกสั่นขวัญหาย : ก. ตกใจสุดขีด, ตกใจกลัวอย่างยิ่ง.

อกสามศอก : ว. มีร่างกายกำยำล่ำสัน, แข็งแรง, (ใช้แก่ผู้ชาย).

[อะ-คะ-เน-สัน] น. ชื่อฝีร้ายชนิดหนึ่งเกิด ขึ้นที่กลางหลัง.