พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย , ไทย-ไทย :
%ส% หมายถึง/ความหมาย
กระแสะ : ว. เพลีย, โผเผ, ไม่มีกําลัง, เช่นพูดว่า ข้ามันให้อ่อนหิวกระแสะ ๆ ไป. (ดิกชนารีไทย), และใช้เข้าคู่กับคํา กระเสาะ เป็น กระเสาะกระแสะ.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. ปลากระสง.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
กระโสง : (กลอน) น. ปลากระสง เช่น กระโสงสังควาดหว้าย ชลา. (สรรพสิทธิ์).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. ทราย.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
กระไส : น. ทราย เช่น สีคงคาขุ่นเป็นเปือกเทือกกระไส. (ม. กาพย์ วนปเวสน์), ประทับทอดจอดอ่าวเข้าไม่ได้ โขดกระไสติดช่องร่องวิถี. (นิ. เกาะแก้วกัลกตา).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
ก. ส่งเสียงแผ่ไปไกล.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
กระจายเสียง : ก. ส่งเสียงแพร่ไกลออกไป.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. กระดาษที่ทำจากเปลือกต้นสา ใช้ทำร่มกระดาษ ปัจจุบันนิยมใช้เขียนคำอวยพรให้กันในโอกาสต่างๆ.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
กระดาษสา : น. กระดาษที่ทําจากเปลือกต้นสา ใช้ทําร่มเป็นต้น.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
กระดูกสันหลัง : น. กระดูกที่อยู่ในแนวกึ่งกลางทางด้านหลังของลําตัว เป็นแกนของร่างกาย มีลักษณะเป็นข้อ ๆ ต่อกันเป็นแนวตั้งแต่บริเวณคอต่อจนถึงบริเวณด้านหลังของทวารหนัก ทําหน้าที่ป้องกันอันตรายให้แก่ไขสันหลัง, โดยปริยายหมายถึงส่วนที่สําคัญ, ส่วนที่เป็นพลังค้าจุน, เช่น ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
© 2002-2024 by ONLINE-ENGLISH-THAI-DICTIONARY. All rights reserved.
About.