-กระสน : ใช้เข้าคู่กับคํา กระเสือก เป็น กระเสือกกระสน.

น. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ในตำราแพทย์แผนโบราณ ว่า มักขึ้นในไส้ ให้เวียนหัว ให้ราก จุก สมุฏฐานเกิดจากธาตุไฟหย่อน.

กระสบ : น. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ในตําราแพทย์แผนโบราณว่า มักขึ้นในไส้ ให้เวียนหัว ให้ราก จุก สมุฏฐานเกิดจากธาตุไฟหย่อน.

น. ไม้ที่อยู่ในเครื่องทอผ้า สำหรับม้วนผ้าที่ทอแล้ว เรียกว่า ไม้กระสม.

กระสม : น. ไม้ที่อยู่ในเครื่องทอผ้า สําหรับบิดม้วนผ้าที่ทอแล้ว เรียกว่า ไม้กระสม. (ปาเลกัว).

(วด.) ก. ยินดี.

กระสรวล : [-สวน] (กลอน) ก. ยินดี, ร่าเริง, เช่น นางนกกระสรวลสันต์ สมเสพ. (นิ. นรินทร์).

น. ปลาสร้อย.

กระสร้อย : น. ปลาสร้อย. (ดู สร้อย ๒).

น. แบบ; แบบตัวอย่างสำหรับสร้างหรือทำของ จริง เช่น กระสวนเรือ กระสวนเสื้อ.