กฎหมายอาญา : (กฎ) น. กฎหมายที่กําหนดลักษณะของการกระทําที่ถือว่าเป็นความผิด และกําหนดบทลงโทษทางอาญาสําหรับความผิดนั้น. (อ. criminal law).

กฎหมู่ : น. อํานาจกดดันที่บุคคลจํานวนมากนํามาใช้บีบบังคับให้อีกฝ่ายหนึ่งกระทําหรือเว้นกระทําสิ่งที่บุคคลจำนวนนั้นต้องการ (มักไม่เป็นไปตามตัวบทกฎหมาย).

น. กฎหมายที่ให้อำนาจปกครองแก่ทหารในกรณีประเทศประสบภาวะฉุกเฉินหรือมีสงคราม.

กฎอัยการศึก : (กฎ) น. กฎหมายซึ่งได้ตราขึ้นไว้สําหรับประกาศใช้เมื่อมีเหตุจําเป็น เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยในบ้านเมือง เช่น ในกรณีเกิดสงคราม การจลาจล ในเขตที่ประกาศใช้กฎอัยการศึกเจ้าหน้าที่ฝ่ายทหารมีอํานาจหน้าที่เหนือเจ้าหน้าที่ฝ่ายพลเรือนในส่วนที่เกี่ยวกับการยุทธ์ การระงับปราบปราม หรือการรักษาความสงบเรียบร้อย และศาลทหารมีอํานาจพิจารณาพิพากษาคดีอาญาบางอย่างที่ประกาศระบุไว้แทนศาลพลเรือน.

[กะ-ติ] (มค. กติ) น. สะเอว.

กฏิ : (แบบ) น. สะเอว. (ป.).

[กะ-ตุก] (มค. กฏุก) ว. เผ็ดร้อน; หยาบ; กล้า; ฉุนเฉียว; ร้ายแรง, เดือดร้อน; สิ่งเผ็ดร้อน ๓ อย่าง มี พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง รวมเรียกว่า ตรีกฏก. ก. ริษยา, ไม่เข้ากัน.

กฏุก, กฏุก- : [กะตุก, กะตุกะ-] ว. เผ็ด, เผ็ดร้อน, เช่น ตรีกฏุก หมายถึงเครื่องยาที่เผ็ดร้อนรวม ๓ อย่าง คือ พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง. (ป.).

[กะ-ตุ-กะ-โร-หิ-นี] (มค. กฏุกโรหิณี) น. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง, ต้นข่า.

กฏุกผล : [กะตุกะผน] (แบบ) น. ผลอันเผ็ดร้อน. (ชุมนุมตํารากลอน ปาราชิตฉันท์).