[เก-สอน] (มค. เกสร) น. ขนคิ้ว, ผมคอ, สร้อยคอ (แห่งม้าหรือสิงโต); ส่วนของดอกไม้สำหรับสืบพันธุ์.

น. พิกุล, ศัพท์นี้เป็นชื่อต้นไม้อีกหลายอย่าง (เหมือน เกศร์).

เกสร : [-สอน] น. ส่วนในของดอกไม้โดยมากเป็นเส้น ๆ เช่น เกสรบัว, เรณูหรือผงเหลืองที่มีอยู่ในดอกไม้ ติดอยู่กับก้านเกสรก็มี ติดกับเมล็ดเกาะอยู่กับดอกก็มี, ส่วนสืบพันธุ์ของดอกไม้; (แบบ) ขนสร้อยคอสิงโต เช่น เกสรสร้อยศอดังผ้ารัตกัมพล. (ม. ร่ายยาว มหาพน). (ป.; ส. เกสร, เกศร).