(มค. อุสุม; สก. อุษฺมนฺ) น. ไอ, ไออบ, ไออุ่น; ความร้อน, คำนี้แผลงใช้ว่า อรสุม ก็มี เช่น อรสุมพล = กำลังไอน้ำ; (วก.) เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมซ่านออกยาวว่า มีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ส ษ.

(มค. อุสุม; สก. อุษฺมนฺ) น. ไอ, ไออบ, ไออุ่น; ความร้อน, คำนี้แผลงใช้ว่า อรสุม ก็มี เช่น อรสุมพล = กำลังไอน้ำ; (วก.) เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมซ่านออกยาวว่า มีเสียงอุสุม ได้แก่เสียง ศ ส ษ.

อุสุม : น. ไอ, ไออุ่น; ความร้อน; ฤดูร้อน, แผลงใช้เป็น อรสุม ก็มี เช่น อรสุมพล = กําลังไอนํ้า; ในไวยากรณ์เรียกเสียงพยัญชนะที่มีลมเสียดแทรกออกมาระหว่างลิ้นกับฟัน ว่า มีเสียงอุสุม ได้แก่ เสียง ศ ษ ส. (ป.; ส. อุษฺมนฺ).