(มค. วลี) น. เส้น, สาย, แถว, (วก.) คำหลายคำที่เรียบเรียงขึ้นเป็นหมู่ที่ยังไม่ได้กระแสความเต็ม คือยังไม่เป็นประโยค.

วลี : [วะลี] น. แถว, รอย, รอยย่น (ที่หน้า). (ป., ส.); (ไว) กลุ่มคําที่เรียงติดต่อกันเป็นระเบียบและมีกระแสความเป็นที่หมายรู้กันได้ แต่ยังไม่เป็นประโยคสมบูรณ์เช่น หนูแหวนแขนอ่อน เวลาดึกดื่นเที่ยงคืนทางเดินเข้าสวนมะพร้าว.