[มะ-ไห-สะ-หฺวัน] (สก. มหา + ไอศฺวรฺย) น. อำนาจใหญ่; สมบัติใหญ่; ความเป็นใหญ่ในแผ่นดิน.

มไหศวรรย์ : [มะไหสะหฺวัน] น. อํานาจใหญ่; สมบัติใหญ่; ความเป็นใหญ่ในแผ่นดิน. (ส. มไหศฺวรฺย, มไหศฺวรฺยฺย).