(v.) dismiss
คำอธิบาย : โทษทางวินัยสถานหนึ่ง ที่ใช้ลงแก่ข้าราชการผู้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรงโดยสั่งให้ออกจากราชการ ผู้ถูกลงโทษปลดออกมีสิทธิ์ได้รับบำเหน็จบำนาญเสมือนว่าผู้นั้นลาออก
คำอื่น ๆ : discharge; fire; remove
คำความหมายเดียวกัน : ให้ออก, ให้พ้นตำแหน่ง, ไล่ออก, ขับออก
ตัวอย่าง : เขาถูกปลดออกเพราะคดีฉ้อโกง
หมายเหตุ : (กฎหมาย)