[ปะ-ระ-มะ, ปอ-ระ-มะ] (มค. ปรม) ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก).

ปรม- : [ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นําหน้าคําอื่นโดยมาก). (ป.).ปุถุชนจะเข้าใจได้ เช่น นี่เป็นเรื่องปรมัตถ์. (ป.).(ป. ปรมาภิเธยฺย).