[ปฺระ-คน-ทัน] (สก. ปฺรคนธรฺว) น. ยอดคนธรรพ์ คือ พระนารท เป็นผู้คิดพิณขึ้น และเป็นนักร้องนักดนตรี มีนามว่า เทพคนธรรพ์บ้าง คนธรรพ์ราชบ้าง เพราะเป็นผู้ชำนาญในวิชา คนธรรพ์คือการขับร้องและดีดสีตีเป่า, นักปี่พาทย์, ไทยเรานับถือว่าเป็นครูใหญ่ แต่เรียกชื่อเลือนไปว่า พระประโคนธรรพ์, ประโคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็ว่า.