[ปะ-ทัด-ถาน] น. เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; แบบแผนที่ควรยึดถือเอาเป็นหลัก ที่ตรง, ใช้ บรรทัดฐาน หรือ ปทัฏฐาน ก็มี, เทียบ คำ (อก. norm).

ปทัสถาน : น. แบบแผนสําหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; บรรทัดฐาน หรือ ปทัฏฐาน ก็ว่า. (ส.; ป. ปทฏฺ?าน).