[ปะ-ทะ-ปอ-ระ-มะ] ว. แปลตามศัพท์ว่า มีบทอย่างยิ่ง หมายถึง โง่ดักดาน, พระพุทธองค์ ทรงจำแนกประเภทของบุคคลไว้ดังนี้ ๑. อุคฆฏิ- ตัญญู (ผู้รู้เข้าใจได้ฉับพลัน) ๒. วิปจิตัญญู (ผู้รู้ต่อเมื่อขยายความ) ๓. เนยยะ (ผู้ที่พอจะแนะนำได้) ๔. ปทปรมะ (ผู้มีบทเป็นอย่างยิ่ง คือ โง่ดักดาน).