น. คำว่า กัลป์ หรือ กัป คือ ระยะเวลาแสนนาน ซึ่งเป็นหน่วยหนึ่งแห่งระยะเวลา, ตามคติในลัทธิศาสนาฮินดูว่า กัลป์หนึ่งเท่ากับวันหนึ่งของพระพรหม หรือเท่ากับ ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปี มนุษย์, ตามคติในพระพุทธศาสนาว่า กัลป์ มี ๓ ลักษณะ คือ ๑. มหากัลป์ คือ ระยะเวลาตั้งแต่โลกจักรวาลถึงแก่ความประลัยแล้วกลับมีขึ้นใหม่ แบ่งออกเป็น ๔ กัลป์ คือ ปฐมกัลป์ (เป็นระยะเวลาที่โลกจักรวาลถึงแก่ความประลัยด้วยน้ำ ไฟ หรือลม) ทุติยกัลป์ (เป็นระยะเวลาว่างเปล่าจากโลกจักรวาล) ตติยกัลป์ (เป็นระยะเวลาที่เริ่มเกิดโลกจักรวาลขึ้นใหม่จนสำเร็จเป็นรูป) ๔ . จตุตถ-กัลป์ (เป็นระยะเวลาที่โลกจักรวาลดำรงอยู่ต่อไป พอหมดระยะเวลาของจตุตถกัลป์แล้ว โลกจักร-วาลเริ่มเสื่อมถึงความประลัยและเกิดใหม่วนเวียน กันไปไม่มีที่สิ้นสุด) ๒. อสงขัยกัลป์ ๓. อันตรกัลป์ (ดู กัลป์ ในสารานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตย- สถาน เล่ม ๒).