(มค. ปฏิจฺจ = อาศัย + สํ = ร่วม + อุป = ใกล้ + ปท = เกิด, ถึง) น. เครื่องอาศัยที่ทำให้เกิดต่อเนื่องกัน; (ศน.) ธรรมหมวดหนึ่งในพระพุทธ-ศาสนา แสดงความต่อเนื่องที่ทำให้มีการเกิด. (ดู ปัจยาการ).