น. แผ่นกระดาษที่อยู่หน้าและหลังสมุด; แผ่นผ้า ปิดปากกระเป๋าเสื้อ, ใบปก ก็เรียก; (ถต.) ปลาแก้มช้ำ. ก. ปิด, คลุม, ครอบ.

ปก ๑ : ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก; แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ, แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง ๒ ข้าง เช่น ปกเชิ้ต ปกเสื้อนอก. ปก ๒ : (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).