[กะ-เล-วะ-ระ] (มค. กเลพร = ร่างกาย) น. ร่างกาย, ซากศพ, ที่เป็นของเปื่อยเน่า (เหมือน กเลพระ).

กเลวระ : [กะเลวะระ] (แบบ) น. ซากศพ เช่น ถึงกระนั้นก็จะพบพานซึ่งกเลวระร่าง มิเลือดก็เนื้อจะเหลืออยู่บ้างสักสิ่งอัน. (ม. ร่ายยาว มัทรี), ใช้ว่า กเฬวราก ก็มี. (ป., ส.).