น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, ภายใน, ระหว่าง; ที่รวม เช่น สำนักงานกลาง.

กลาง : [กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สํานักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.