ก. เบียดกรออย่างฝืดเคือง; ถี่ถ้วนเกินไป, ละเอียดลออเกินไป; พยายามใช้ให้น้อยที่สุด.

กระเบียดกระเสียร : ก. พยายามใช้จ่ายอย่างจํากัดจําเขี่ย.