พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย , ไทย-ไทย :
กระต่าย ภาษาอังกฤษ
(N) rabbit คำอธิบาย : ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีน้ำตาล ใต้หางสีขาว ขุดดินเป็นโพรงอาศัย ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้าน มีหลายชนิดและหลายสี ตัวอย่าง : กระต่ายเป็นสัตว์ที่ชอบกินหัวผักกาด หน่วยนับ : ตัว
Lexitron Dictionary
|
(N) coconut grater คำความหมายเดียวกัน : กระต่ายขูดมะพร้าว ตัวอย่าง : แม่ชอบใช้กระต่ายขูดมะพร้าวแทนการซื้อมะพร้าวที่ขูดสำเร็จมาแล้ว หน่วยนับ : คัว
Lexitron Dictionary
|
© 2002-2024 by ONLINE-ENGLISH-THAI-DICTIONARY. All rights reserved.
About.