(สว.) เวรสนองเวร การหมุนเวียนของชีวิตมีทุกข์สุขสับเปลี่ยนกันไป.

กงเกวียนกำเกวียน : (สํา) ใช้เป็นคําอุปมาหมายความว่า เวรสนองเวร, กรรมสนองกรรม, เช่น ทําแก่เขาอย่างไร ตนหรือลูกหลานเป็นต้นของตนก็อาจจะถูกทำในทำนองเดียวกันอย่างนั้นบ้าง เป็นกงเกวียนกําเกวียน.