(อะเพล’เซีย) n. การไร้อวัยวะหรือเนื้อเยื่อแต่กำเนิด, การมีอวัยวะหรือเนื้อเยื่อที่เจริญบกพร่องแต่กำเนิด. -aplastic adj.

โรคเลือดจางชนิด aplastic

(อะเพลน’ที) adj.,adv. มีปริมาณที่เพียงพอ , S. sufficiently, enough

[adj.] ที่มากเพียงพอ
คำความหมายเดียวกัน : abundant; plentiful

[adv.] อย่างมากเพียงพอ
คำความหมายเดียวกัน : abundantly; plentifully

[adv.] อุดมสมบูรณ์,มากมาย,เพียงพอ

(อะพลอม’อะพลัม’) n. ความสุขุม, ความมั่นใจ, ความปราศจากความประหม่า

[n.] ความสุขุม-a-panic; discomposure
คำความหมายเดียวกัน : poise; coolness; self-possession

[n.] ความมั่นใจในตนเอง,ความไม่ประหม่า

(แอพเนีย’, แอพ’เนีย) n. ภาวะหยุดหายใจชั่วคราว, ภาวะหอบ. , S. apnoea. -apneal, apneic apnoeal, apnoeic adj.