ปูดกกส้มมอ : (ถิ่น-อีสาน) น. โกฐพุงปลา. (ดู โกฐพุงปลา ที่ โกฐ).

(มค. ปูติ) ว. บูด, เน่า. ปูติกาย น. กายเน่า.

ปูติ : (แบบ) ว. บูด, เน่า. (ป.).

น. เถาวัลย์เน่า เป็นชื่อเถาวัลย์ชนิดหนึ่ง, กระพังโหม.

ปูติลดา : น. กระพังโหม. (ป. ปูติลตา).

น. พ่อของปู่.

ปู่ทวด : น. พ่อของปู่หรือของย่า.

น. ธาตุชนิดหนึ่งเกิดจากเถ้าหินและเถ้าหอย; คราว. ว. เทียบ, เทียม, ปาน, เปรียบ, เพียง. ก. แจก, ปัน, ให้.

ปูน ๑ : น. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว, ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง ในคําเช่น ป้ายปูน ปูนกัดปาก, ปูนขาว ในคําว่า ฉาบนํ้าปูน; ปูนซีเมนต์ ในคําเช่น เทปูน โบกปูน. ปูน ๒ : น. คราว, รุ่น, เช่น คนมีอายุปูนพ่อปูนแม่. ว. เทียบ, เทียม, ปาน, เปรียบ, เพียง. ปูน ๓ : ก. แจก, ปัน, ให้, เช่น ปูนบําเหน็จ. ปูน ๔ : น. เถาวัลย์ปูน.

ปูนเปียก : น. เรียกภาพเขียนผนังอาคารหรือสิ่งก่อสร้างที่เขียนขณะผนังยังชื้นอยู่ว่า ภาพปูนเปียก.