พจนานุกรม อังกฤษ-ไทย , ไทย-ไทย :
%ส% หมายถึง/ความหมาย
กงสุล : (กฎ) น. ชื่อตําแหน่งของบุคคลซึ่งรัฐบาลของประเทศหนึ่งแต่งตั้งให้เป็นผู้แทนประจําอยู่ในเมืองต่าง ๆ ของอีกประเทศหนึ่ง เพื่อทําหน้าที่ช่วยเหลือคนชาติของประเทศผู้แต่งตั้งกงสุลที่ไปอยู่ในเมืองต่างประเทศนั้น ๆ และเพื่อดูแลผลประโยชน์ทั่วไปของประเทศผู้แต่งตั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการพาณิชย์ กงสุล มี ๒ ประเภท คือ (๑) กงสุลโดยอาชีพ ได้แก่ ผู้ที่เป็นข้าราชการของประเทศผู้แต่งตั้ง และ (๒) กงสุลกิตติมศักดิ์ได้แก่ ผู้ได้รับแต่งตั้งซึ่งมิใช่ข้าราชการและไม่ได้รับเงินเดือน ซึ่งอาจเป็นคนชาติของประเทศผู้แต่งตั้ง หรือคนชาติอื่นก็ได้ กงสุลที่มีตําแหน่งเป็นหัวหน้าสถานกงสุลมี ๔ ระดับ คือ กงสุลใหญ่ กงสุล รองกงสุล และตัวแทนฝ่ายกงสุล. ว. เกี่ยวกับกงสุล เช่น สถานกงสุล เขตกงสุล พนักงานฝ่ายกงสุล. (ฝ. consul).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. กฎกระทรวง, ข้อบังคับแห่งเจ้ากระทรวงเพื่อดำเนินการตามอำนาจกฎหมาย.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
กฎเสนาบดี : (เลิก) ดู กฎกระทรวง.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
กฎบัตรสหประชาชาติ : น. ตราสารที่สถาปนาและจัดระเบียบองค์การระหว่างประเทศที่เรียกว่า องค์การสหประชาชาติ.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
กติกาสัญญา : (กฎ) น. ความตกลงระหว่างประเทศ. (อ. pact).
ราชบัณฑิตยสถาน
|
น. การเกี่ยวเนื่องแห่งคำพูดหรือเหตุผล, การพูด, การสนทนา, การพูดลือ.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
น. ที่รวมเรื่องหรือนิยาย.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ทะเลนิยาย เป็นชื่อหนังสือ.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ว. แหลมเหมือนก้นแมลงสาบ.
อ.เปลื้อง ณ.นคร
|
ก้นแมลงสาบ : ว. แหลมมนอย่างก้นแมลงสาบ, เรียกเครื่องมือเหล็กที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า เหล็กก้นแมลงสาบ.
ราชบัณฑิตยสถาน
|
© 2002-2024 by ONLINE-ENGLISH-THAI-DICTIONARY. All rights reserved.
About.