(วด.) ก. ร้องไห้ (เหมือน โศกา).

โศกา, โศกี : ก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.