(สก. สฺวามี, สฺวามินฺ; มค. สามิ) น. นาย; ผัว; เจ้าของ; คำนำหน้าชื่อของชาวอินเดียซึ่งเป็นบัณฑิต (เหมือน สวามิ).

สวามิ, สวามี : [สะหฺวา] น. เจ้า, ผู้เป็นใหญ่, นาย; ผัว, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสวามี; เจ้าของ. (ส. สฺวามี, สฺวามินฺ; ป. สามิ).