(มค. สมฺภาร) น. พระผู้ที่ได้รับแต่งตั้งจากทางการคณะสงฆ์เป็นเจ้าอาวาส; บุญที่ได้สะสมไว้.

สมภาร : [พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).