[ยัด-ติ] (มค. ญตฺติ) น. ข้อเสนอต่อที่ประชุมเช่น ประชุมรัฐสภา เรียกว่า เสนอญัตติ; (ศน.) คำที่พระกรรมวาจาสวดในท่ามกลางที่ประชุมสงฆ์เป็นคำเสนอให้สงฆ์พิจารณาเรื่องนั้นๆ คือ คำเผดียงสงฆ์ ให้รู้เป็นวาจา สำหรับประกาศให้รู้ว่าจะทำอะไรกัน, คู่กับ อนุสาวนา คือ คำหารือกันและกันของสงฆ์ที่ตกลงกันตามญัตตินั้น.

ญัตติ : น. คําประกาศให้สงฆ์ทราบเพื่อทํากิจของสงฆ์ร่วมกัน เช่น ญัตติทุติยกรรมวาจา ญัตติจตุตถกรรมวาจา, คําเผดียงสงฆ์ ก็ว่าข้อเสนอเพื่อลงมติ เช่น ผู้แทนราษฎรเสนอญัตติเข้าสู่สภาเพื่อขอให้ที่ประชุมลงมติว่าจะเห็นชอบด้วยหรือไม่; หัวข้อโต้วาที เช่น โต้วาทีในญัตติว่า ขุนช้างดีกว่าขุนแผน. (ป.).