1.[กุด, กุด-ติ] (มค. กุฏิ = กระท่อม) น. เรือนหรือตึกที่อยู่ของภิกษุ.2.[กุด] น. ที่บรรจุศพ; เรือนนกขุนทอง

กุฏิ ๑ : [กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสําหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.). กุฏิ ๒ : [กุด] น. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ; เรือนที่ทําให้นกขุนทองนอน. (เทียบทมิฬ กูฏุ ว่า รังนก).