ก. ร่วม, คล้อย เช่น กลอยใจ. น. ไม้เถาต้นจะแยกกันเป็นต้นตัวผู้ต้นตัวเมีย ต้นตัวผู้มีดอกออกเป็นช่อใหญ่สีเหลืองหรือเขียวอมเหลือง เมื่อ เวลาบานจะส่งกลิ่นหอมไปไกลมาก หอมฉุนๆ หัวกินได้.

กลอย ๑ : [กฺลอย] น. ชื่อไม้เถามีหนามชนิด Dioscorea hispida Dennst. ในวงศ์ Dioscoreaceae มีหัวกลมใหญ่อยู่ใต้ดิน ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ หัวดิบมีพิษเบื่อเมา แต่เมื่อฝานแช่น้ำไหลและนํามานึ่งหรือต้มให้สุกแล้วกินได้. กลอย ๒ : [กฺลอย] ก. คล้อย, ร่วม, เช่น กลอยใจ กลอยสวาท.