[กน-ละ-บด] น. คำประพันธ์ที่กวีกำหนดแบบขึ้นเป็นพิเศษ และตั้งชื่อเรียกต่างกัน แล้วแต่ผู้กำหนดแบบจะบัญญัติ เช่น ชื่อกลบทอักษรล้วน ซึ่งต้องใช้พยัญชนะตัวเดียวกันทั้งหมดในวรรคหนึ่งๆ, คู่กับกลอักษร.

กลบท : [กนละบด] น. คําประพันธ์ที่บัญญัติให้ใช้คําหรือสัมผัสเป็นชั้นเชิงยิ่งกว่าธรรมดา เช่น อมรแมนแม่นแม้นเจ้างามโฉม. (กลบทตรีประดับ).